“Ze is de koningin van de stal”

Iedere week passeren er in Nederland en Vlaanderen wel koeien de magische grens van 100.000 kilogram melk. Melkveebedrijf zoekt er iedere maand eentje op en laat de veehouder vertellen over de koe en het bedrijf waar deze staat. Deze keer wordt honderdtonner Kiss Pollytime van Melkveebedrijf Van der Vegt uit Dalfsen in het zonnetje gezet.

“Ze heeft nog nooit een verhoogd celgetal gehad”, vertelt Roland van der Vegt van Melkveebedrijf Van der Vegt uit Dalfsen trots. “Bij de laatste melkcontrole lag haar celgetal op negenduizend, maar altijd blijft ze wel onder de tienduizend.”

Honderdtonner Kiss Pollytime

Als embryo kwam Kiss Pollytime op dit melkveebedrijf. In de loop der jaren groeide ze uit tot een pittige melkkoe. “Ze heeft een sterk karakter. Als de klauwbekapper komt, hebben we een shovel nodig om haar in de klauwbekapbox te krijgen. Ook staat ze als leider van de koeien altijd vooraan bij het voerhek. Ze is echt de koningin van de stal, maar hier zit ook haar kracht voor een hoge melkproductie.” Kiss Pollytime behaalde in de CRV-melkmeting van oktober de 100.000 litergrens. Haar grote, ruime en brede lijf geeft haar inhoud en maakt haar een ruwvoerverwerker pur sang. Dit zorgde ervoor dat ze in haar achtste lactatie een honderdtonner werd.

Sterk genenpakket

De buurman van Van der Vegt heeft een volle zus van Kiss Pollytime lopen: Policy 1. De hoge melkproductie lijkt duidelijk te zijn meegegeven via de genetica. Inmiddels zit Policy 1 op 136.000 liter melkproductie. Ze geeft gemiddeld 57 liter per dag, op 305 dagen lactatie. “Een super melkkoe”, volgens melkveehouder Martien van der Kamp. “In haar laatste lactatie gaf ze 18.000 liter. Net als haar zus heeft ze een brede voorhand en krijg je haar niet zomaar in de klauwbekapbox.”

Dit temperament ziet Van der Vegt ook terug in de nakomelingen van Kiss Pollytime: “Ik heb één nakomeling van haar staan van de vader Mr Dds Mega-Watt-ET. Dat is ook echt een bakbeest en zit nu op ongeveer 60.000 liter melkproductie in vier lactaties. Op vijf dagen na het afkalven zit ze al op veertig liter melk. Het zit erin of zit er niet in, maar dit zijn wel een echte melkkoeien.”

Sturen met fokkerij

Met de fokkerij stuurt de melkveehouder bewust op een hoge melkproductie zonder veel problemen. Hier hoort een functioneel exterieur bij, zoals een mooie uier, goed beenwerk en niet te groot lijf. Daarnaast heeft hij extra aandacht voor uiergezondheid, klauwgezondheid, vruchtbaarheid en persistentie. “We laten onze koeien graag goed oud worden. We doen bijvoorbeeld aan weidegang en ik ken het karakter van de koeien. Als er iets anders is aan de dieren, valt het mij op en handel ik direct. Dit zijn geen extreme dingen, maar het maakt mij wel een koeienboer.”

Daarnaast probeert de melkveehouder graag andere bloedlijnen uit. “Een kameraad van mij werkt bij KI Service Salland. Hij levert embryo’s uit het spoelen en hierdoor heb ik veel verschillende bloedlijnen op mijn bedrijf. Deze honderdtonner komt daar ook vandaan, uit een Amerikaanse lijn.”

Genetisch sterke groep

Het experimenteren met verschillende bloedlijnen zorgt ervoor dat dit melkveebedrijf een groot aandeel jongvee heeft: negentig stuks jongvee (inclusief gemiddeld twintig tot 25 stiertjes) tegenover tachtig stuks melkvee. Daarnaast heeft de melkveehouder 56 hectare grond, waarvan 9,5 hectare wordt ingezet voor mais en 1,5 hectare voor voederbieten. De rest is grasland.

“Natuurlijk moet het aantal jongvee bij ons ook omlaag voor de mest- en fosfaatwetgeving. Misschien is het vreemd om te zeggen, wanneer je het hebt over honderdtonners, want het liefst heb je dat je koeien gezond oud worden. Maar als het dan tijd is voor de nieuwe generatie, heb je ook graag een genetisch sterke groep klaar staan.”

Uw honderdtonner in deze rubriek?
Heeft u recent een honderdduizendliter koe gehad en vindt u het leuk om haar in deze rubriek te laten zien? Laat het weten via melkveebedrijf@prosu.nl en we nemen contact met u op. Wie weet staat uw honderdtonner hier volgende maand.

Tekst: Kim Sjoers • Beeld: Roland van der Vegt en Martien van der Kamp