Enkele jaren stimuleerden gemeenten de komst van Jacobskruiskruid, maar daar komen ze nu wel van terug. Als het plantje eenmaal ergens groeit, veroorzaakt het zo een plaag. Daarbij is het voor zowel mensen, paarden en koeien giftig, waardoor de afvoer van maaisels uit bermen alleen nog maar geld kost.
Om te begrijpen waar de plaag van Jacobskruiskruid vandaan komt gaan we eerst even in op hoe de plant het beste groeit. De zaadjes van de plant kiemen in het voorjaar onder invloed van voldoende zonlicht en vormen een rozet. Pas in het jaar daarop groeit de plant verder uit en groeien daar bloemen uit. Wanneer de bloemen uitgebloeid zijn verspreiden duizenden zaden zich over de omgeving; waardoor er in het jaar nog veel meer planten zullen ontkiemen als daar tenminste de mogelijkheid voor is. Hoewel de volwassen plant behoorlijk hardnekkig is; zijn de zaden daarentegen erg gevoelig en kunnen ze enkel kiemen op een plek die daarvoor de ruimte biedt.
Waarom moet je oppassen?
Jacobskruiskruid bevat zogenaamde pyrrolizidine alkaloïden die zeer giftig zijn voor mensen en grote grazers, zoals paarden en koeien. Bij de laatstgenoemden tast dit de lever dermate aan dat dit de dood tot gevolg kan hebben. De inname hiervan moet dus zoveel mogelijk beperkt worden. Wanneer het plantje in de wei groeit, zullen de dieren hier niet snel van eten. Maar in hooi en kuil verliest het zijn bittere smaak en wordt het niet direct herkend. Via melk, vlees en honing kunnen de gifstoffen bovendien ook bij mensen terechtkomen, welke een verhoogde kans op kanker opleveren. Een perceel met veel Jacobskruiskruid verliest zijn economische waarde, omdat de opbrengsten hiervan niet kunnen worden verkocht voor consumptie. Toch moet het wel gemaaid worden en moet het als afval worden afgevoerd en daardoor brengt het ook nog eens hoge kosten met zich mee.
Hoe houd ik Jacobskruiskruid weg?
Ten eerste is het belangrijk om de graszode gezond te houden. We lazen al eerder dat Jacobskruiskruid zich vooral vestigt op plekken waar het gras ze daartoe de ruimte geeft. Op een gezonde grasmat zullen de zaden niet zo snel de kans krijgen om zich te ontkiemen, omdat ze zo gevoelig zijn in deze fase. Wanneer de zaden door verwaarlozing, begrazing, grondverzet of veranderingen in de grasmat wel de kans krijgen dan wordt het een lastige zaak om de plant weer helemaal weg te krijgen.
Gelukkig is er genoeg te doen om een gezonde en vooral dichte grasmat te creëren door onder andere grassen en kruiden te zaaien die zorgen voor een snel sluitende en dichte zode. Bemest daarbij voldoende met snel- en langzaam-werkende meststoffen om de groei hiervan te optimaliseren. Ook een te droge of natte bodem zorgt voor een minder vaste graszode, waardoor je open plekken krijgt die Jacobskruiskruid de kans bieden. Vermijd dus beschadiging van de zode door het waterpeil goed op orde te hebben, maar ook door het weiland niet stuk te laten grazen of rijden door landbouwvoertuigen. De hoeven van schapen zijn daarentegen wel weer heel goed voor je grasmat en dragen bij aan een dichte graszode.
Het verwijderen van Jacobskruiskruid
Bij een enkele plant kun je hem verwijderen met speciale onkruidvorken, die je helpen om de plant met wortel en al uit te steken. Uit deze wortelresten groeit namelijk in een mum van tijd weer een nieuwe plant. Bij volwassen Jacobskruiskruid is het echter bijna onmogelijk om alle wortels te verwijderen. Let wel op en draag handschoenen, want het plantensap kan blaren veroorzaken.
Wanneer er veel planten zijn, kan maaien ook een oplossing vormen aangezien dit de plant veel energie kost, zeker als dit op het juiste moment gebeurt. Maai de plant als de helft van de bloemknoppen geel zijn. Doe je dit eerder dan blijft er teveel voeding in de plant achter, waardoor deze snel weer opkomt en doe je dit te laat dan produceren de bloemen na het maaien alsnog zaden. De planten groeien hierna wel weer terug, maar in mindere mate. Een aantal keer herhalen is dus wel nodig. Ook kun je schapen of geiten inzetten om de beginnende rozetten weg te grazen, die zijn namelijk resistent tegen het gif.
Bron: LTO Nederland
