De keuze voor het maïsras is een jaarlijks terugkerende activiteit. Hoewel terecht veel aandacht wordt besteed aan de teelt, maakt de genetische potentie, dus de kwaliteit van het maïsras bij gelijke omstandigheden het verschil. Deze verschillen komen in proefveldresultaten tot uiting, maar uiteindelijk ook bij de teler in de praktijk.
Groeiseizoen 2017 goed verlopen
Na een over het algemeen tijdige zaai zijn de maanden mei en juni regionaal gezien (te) droog geweest, wat resulteerde in een vertraagde beginontwikkeling van de maïs. Vervolgens kwam eind juni de langverwachte neerslag die voor een enorme groeispurt heeft gezorgd. Op 13 september werden helaas een aantal percelen met hoofdzakelijk zware mais, getroffen door een nazomerstorm. Desondanks kan toch gesproken worden over goede tot zeer goede drogestofopbrengsten en voederwaarderesultaten.
Rassenkeuze op basis van ervaring over meerdere jaren
Omdat een jaar proef- of praktijkervaring te weinig zegt over de werkelijke kwaliteiten van een maïsras, is het veel beter om de rassenkeuze voor 2018 niet alleen te baseren op de ervaringen in 2017, maar juist op basis van meerjarige resultaten. Maïsrassen worden niet voor niets meerdere jaren achter elkaar onderzocht, voordat deze geadviseerd en verkocht worden. Eén onderzoeksjaar is geen jaar en één proef is geen proef zoals ook wel gezegd wordt. De groeiomstandigheden in 2018 kunnen zomaar heel anders zijn dan in 2017. Hoe meer opbrengst- en kwaliteitsgegevens uit proeven en praktijk er beschikbaar zijn, des te groter is de betrouwbaarheid van een maïsras. Dit is bij de maïsrassenkeuze voor de teler te beoordelen door de proefervaringen van een bepaald ras, afkomstig van meerdere proefinstanties met elkaar te vergelijken. Wanneer de resultaten in lijn liggen en daarmee reproduceerbaar zijn is er sprake van een stabiel en daarmee goed ras.
Zetmeel, vroegrijpheid van de korrel, (voerderwaarde)opbrengst en landbouwkundige eigenschappen als belangrijkste keuzecriteria
De voornaamste redenen om in de Benelux maïs te telen zijn duidelijk en al vanaf de start in de jaren 70 gelijk. Het gaat de teler voornamelijk om zetmeel en opbrengst. Zoals bekend bevat de kolf het zetmeel. Zonder kolf zou er in heel Nederland geen hectare maïs geteeld worden. Het is dus belangrijk om als kweekbedrijf, ook voor de teelt van snijmaïs, te selecteren op korrelopbrengst en daarmee tegelijkertijd dus ook op zetmeel- of voederwaarde opbrengst. Zetmeel levert met name glucogene energie en werkt sterk melkdrijvend bij melkvee. Een ras met een hogere korrelopbrengst levert een hogere zetmeelopbrengst. Verschillen aangetoond in proeven zijn ook de verschillen zoals die in de praktijk worden behaald. De financiële meeropbrengst voor maïsrassen die in meerjarige proeven een aantoonbare hogere korrelopbrengst hebben laten zien, kunnen al gauw oplopen tot meer dan 200 euro per hectare.
Bovenstaande opbrengstresultaten zijn uiteraard alleen maar te behalen bij een goede teelttechiek en wanneer het maïsras beschikt over goede landbouwkundige eigenschappen, zoals een goede beginontwikkeling, stevigheid en bladvlekkentolerantie en fusariumresistentie.
Een ander aspect wat belangrijk is in de overweging om voor een bepaald maïsras te kiezen is de vroegrijpheid van de korrel. De rijpheid van de korrel bepaald bij moderne rassen het oogstmoment en in mindere mate de restplant. Wanneer een maïsras volgens ds% totale plant op papier vroeg blijkt te zijn, dan hoeft dit niet te betekenen dat deze in de korrel ook vroeg is. Een laag restplantaandeel en/of snel afstervende restplant heeft duidelijk invloed. In de praktijk moet dan ook vaak langer gewacht worden met oogsten van dit soort gewassen, als waar men voorafgaand aan de zaai van uit ging. Vraag daarom aan de maïsrassenadviseur altijd naar de werkelijke vroegrijpheid van het maïsras, gebaseerd op de korrel.
In tegenstelling tot wat wel eens wordt beweerd, is het maken van een weloverwogen rassenkeuze dus zinvol en is het niet overdreven om daar in de komende periode tijd aan te besteden.
