De methaanemissie van melkvee kan geschat worden op basis van zowel vetzuren in de melk, als infraroodspectra van melk. Dat is gebleken uit een onderzoek dat is uitgevoerd door onderzoekers van Wageningen University & Research en Qlip binnen het TiFN project Reduced methane emission by dairy cows. Via het melkvetzuurprofiel van koeien kan methaanemissie nauwkeuriger geschat worden dan aan de hand van infraroodspectra. Toepassing in de praktijk is echter eenvoudiger te realiseren via de infraroodspectra van melk.
Methaan wordt bij de vertering van voedsel geproduceerd in het maagdarmkanaal van herkauwers. Dit methaan is de grootste bron van broeikasgassen in de melkveehouderij. De agrarische sector en de Nederlandse overheid hebben afgesproken om in 2020 30 procent minder broeikasgassen uit te stoten dan in 1990. De ambitie van de EU is nu om de broeikasgasuitstoot in 2050 met 80 procent te hebben verlaagd. De hoeveelheid methaan die koeien produceren, is echter lastig te meten in de praktijk. Daarom hebben de onderzoekers gezocht naar een indicator voor methaanemissie die in de melk van melkkoeien gemeten kan worden.
Melkvetzuren en infraroodspectra
Er zijn twee technieken onderzocht in het onderzoek. Er is ten eerste gekeken naar het meten van de vetzuren in de melk. Deze meettechniek is alleen niet geschikt voor grootschalige routinematige analyses. Daarnaast is er gekeken naar het infraroodspectrum van de melk. Deze techniek wordt al routinematig gebruikt voor de bepaling van vet-, eiwit- en lactosegehalte van de melk in het kader van de melkproductieregistratie en in het uitbetalingsonderzoek. Om te kunnen onderzoeken of deze eigenschappen in de melk een relatie hebben tot de methaanemissie van de koe, is van 218 lacterende Holstein-Friesian melkkoeien de methaanemissie gemeten in klimaat gecontroleerde respiratiekamers en zijn er melkmonsters verzameld. Deze koeien kregen 30 verschillende rantsoenen representatief voor de Nederlandse melkveehouderij waarbij deze varieerden in ruwvoersamenstelling (bijv. vers gras, graskuil, snijmais) en kwaliteit (bijv. oogstmoment en bemestingsniveau).
Melkvetzuren nauwkeuriger, maar infrarood beter toepasbaar
Uit de resultaten is gebleken dat de methaanemissie van melkkoeien beduidend nauwkeuriger is te schatten via de melkvetzuren dan via infraroodspectra. Via de melkvetzuren valt veel beter te bepalen wat de verschillen in methaanemissie tussen verschillende rantsoenen zijn. Aan de andere kant zijn infraroodspectra relatief eenvoudig en goedkoop toe te passen in de praktijk. Hierdoor zijn herhaalde waarnemingen van dezelfde melkkoe mogelijk, wat kan resulteren in een betere schatting van de methaanemissie. Als deze techniek verder wordt uitgewerkt kunnen infraroodspectra mogelijk een waardevolle indicator zijn voor de methaanemissie van melkkoeien.
Deze experimenten zijn onderdeel van het TiFN project Reduced methane emission by dairy cows en van het Innovatieprogramma Emissie-Arm Veevoer dat gefinancierd is door het ministerie van Economische Zaken en de voormalige productschappen diervoeder en zuivel.
